Ik ben in mijn  stamboom een voor mij lichtelijk verbazende huwelijksakte tegengekomen, waarvoor ik graag juridische duiding op dit forum zou ontvangen. De bruid is op het moment van trouwen in 1941 25 jaar oud en meerderjarig. Haar ouders leven gescheiden (wettelijk pas in 1947 gescheiden) en de bruid en haar vader wonen niet in dezelfde plaats als de moeder, die naar haar geboorteplaats is teruggekeerd. Was het echt  nodig om de moeder, die geen toestemming voor het huwelijk wilde geven, ertoe te dwingen dit toch te doen? De moeder is voor de kantonrechter gesleept en gedwongen om alsnog toestemming te verlenen. Dat is voor een 25-jarige bruid toch raar, of toch niet? Ik hoor graag uw uitleg !

[hier]

Duidelijk,  Peter, ongelooflijk, maar waar dus...Welk artikel van welk wetboek is dit?

Merci voor de link, Peter, vraag opgelost, en een reden te meer waarom ik met dat deel van mijn familie geen contact wil...

De moeder is niet "voor de kantonrechter gesleept en gedwongen om alsnog toestemming te verlenen", hoor 😄
In zulke gevallen werd de vereiste toestemming vervangen door een verlof van de kantonrechter.

Vergelijk deze draad:

https://www.bhic.nl/onderzoeken/forum/akte-van-eerbied

Er staat letterlijk dat "door tussenkomst van de kantonrechter de moeder thans bereid is toestemming te verlenen", betekent toch dat de moeder voor de rechter moest komen, danwel dat de rechter contact met haar opnam? Het past in ieder geval bij dat deel van de familie...

Tussenkomst is wat anders dan een uitspraak. De kantonrechter zal hier veel eer bemiddeld hebben. 
Nicolette