Voor zover mij bekend is er in het Burgerlijk Wetboek van 1838 hierover niets geregeld. Ik ben onlangs in de Nederlandse Burgerlijke Stand uit de 19e eeuw een bruidegom tegengekomen, die een kind erkent, dat is geboren op een moment, dat de bruidegom bijna 4 jaar was!! Waar ligt de grens? Is 14 jaar een redelijk leeftijdsverschil?

De vraag is ook op dit forum gesteld. En daar zijn inmiddels 8 reacties op de vraag geplaatst.

Johanna C,

Dat bericht is van mij afkomstig.  Ik probeer het nu via stamboomforum, omdat de kans dan groter is om een antwoord te krijgen.

Beste Theo,

ik heb je bericht op het forum van het BHIC ook gezien en zag dat je inderdaad nog geen antwoord op je vraag hebt gekregen. Ik heb zojuist Tekst & Commentaar Burgerlijk Wetboek geraadpleegd en hierin schrijft mevrouw mr. dr. A.M.L. Broekhuijsen-Molenaar het volgende:

"Het ontbreken van een bepaald leeftijdsverschil tussen de erkenner en het kind is geen grond voor vernietiging van de erkenning. In de praktijk houden ambtenaren van de burgerlijke stand een verschil van ongeveer twaalf jaren aan. Zie hierover Vlaardingerbroek, GS Personen- en familierecht, art. 204 Boek 1 BW, aant. 3. In een voorkomend geval kan de ambtenaar van de burgerlijke stand weigeren de akte van erkenning op te maken op grond van art. 1:18b lid 2. Ook is het mogelijk dat het openbaar ministerie vernietiging van de erkenning verzoekt wegens strijd met de openbare orde (MvT, Kamerstukken II 1995/96, 24649, 3, p. 19)."

De heer prof. mr. W.M. Schrama schrijft hier in de Groene Serie het volgende over:

"Een minimaal of maximaal leeftijdsverschil tussen de erkenner en het te erkennen kind is niet vereist in de wet. In de praktijk houden ambtenaren van de burgerlijke stand een minimumleeftijd van circa twaalf jaar aan, al heeft de gemeente op dit punt beleidsvrijheid. Met dit leeftijdsverschil wordt echter toch weer een stukje ‘waarheidsgerichtheid’ binnengehaald, immers men gaat uit van een leeftijdsgrens tussen verwekker en te erkennen kind, waarin de erkenner de potentiële verwekker kan zijn. Geslachtsrijpheid wordt immers aangenomen na circa het twaalfde levensjaar. In het bijzonder ten aanzien van het nationaliteitsgevolg van de erkenning (het kind van de Nederlandse erkenner verkrijgt diens nationaliteit) moet worden opgemerkt, dat de erkenning daartoe misbruikt kan worden (schijnerkenning). In de literatuur (Vlaardingerbroek 2014, p. 243) wordt betoogd dat het verstandiger was geweest indien de wetgever een minimum leeftijdsverschil (van bijvoorbeeld zestien jaar) tussen erkenner en erkend kind in de wet had opgenomen."

Dus in beginsel is het wel mogelijk dat het leeftijdsverschil tussen erkenner/bruidegom en kind biologisch vaderschap kan uitsluiten en dat toch tot erkenning kan worden overgegaan, maar de naleving van dit artikel is in de praktijk heel anders, inderdaad vanwege het feit dat zo'n biologisch vaderschap in deze gevallen zo goed als onmogelijk is. Men wil dus met erkenning en juridisch vaderschap zo dicht mogelijk bij de biologische waarheid blijven.

Met vriendelijke groet,

Indie van Lieshout

Beste Indie,

Heel veel dank voor je reactie.  Een ding is in ieder geval zeker,  ook in het nieuwe Burgerlijk Wetboek is niets vermeld over een minimum leeftijdsverschil.  Men houdt dus tegenwoordig een verschil van 12 jaar aan.

@ Theo, hoe oud was de bruidegom toen hij het kind erkende?

De bruidegom was dertig jaar

Lijkt mij @ Theo dat voor zowel de bruidegom, 30 jaar, en het kind, 26 jaar, geen probleem aanwezig is. Wettelijk gezien dus goed. De reden zal misschien zijn geweest dat het kind wettelijk gezien nog niet meerderjarig was in die tijd en in die regio.

Hoe bereken je de "14 jaar leeftijdsverschil" waar je het over hebt?

Ik heb dat leeftijdsverschil van 14 jaar niet berekend, maar aangenomen als redelijk leeftijdsverschil.  Meerderjarigheid of minderjarigheid van het kind heeft niets te maken met de erkenning. Ik blijf het vreemd vinden, dat over dit leeftijdsverschil niets in geregeld in het Burgerlijk Wetboek, terwijl bijvoorbeeld wél is geregeld, dat een weduwnaar die hertrouwt een voorechtelijk kind van zijn nieuwe echtgenote niet kan erkennen, als het zijne, als dat kind geboren is op een moment, dat de weduwnaar nog met zijn eerste echtgenote was getrouwd, dat geldt dan als overspel.