Het is om dol van te worden. Voor onderzoek in Roemenie moet je met redenen omkleed toestemming vragen op het NA in Boekarest. Na 4-6 weken krijg je (hopelijk) die toestemming en dan moet je naar de desbetreffende stad toe reizen. Heeft iemand van het forum dat gedaan?

Voor Servie ben ik lid geworden van de Servische Geneal. Vereniging, heb enige adressen van pastoors gekregen, heb een brief geschreven met 15 euro ingesloten, maar hoor helemaal niets. Hoe hebben leden van het forum zoiets aangepakt?

Wat is onderzoek in Nederland dan een fluitje van een cent!

Als je weet in welke plaats(en) je moet zoeken kan men via de kerken regelen om de doop en/of begraafboeken in te mogen zien. Weet niet hoe het bij de Orthodoxe Roemeense Kerk dat gaat, maar bij de Lutherse Kerk (vooral in Transylvanië) gaat dat wat makkelijker. Aangezien heel veel Roemeense-Duitsers naar West-Europa zijn vertrokken zijn veel dorpen een leegloop ondergaan. Weet dus niet of er ook Lutherse kerken zijn gesloten en de betreffende stukken naar elders zijn gebracht. Neem wel een Roemeen mee die de talen Roemeens, Saksisch-Duits en Hongaars spreekt en leest. Als je dan toch in Roemenië bent, bezoekt zeker de begraafplaatsen waar ook heel veel informatie te halen valt.

Dat bij het NA in Bucuresti niet al te makkelijk gaat heeft alles te maken met het communistisch verleden. 

Veel succes, mvg Masje II

Let ook op dat de grenzen in het verleden (niet eens zo heel lang geleden) totaal anders liepen. Via familysearch kan je bijvoorbeeld wel in Hongarije online zoeken in plaatsen die destijds in Hongarije lagen en nu in Roemenie.

Vriendelijk dank voor de reactie. Het gaat om gegevens uit het katholieke register. Ik heb nu een adres van de r.k.kerk van Otelu Rosu, zal de priester schrijven en als hij niet reageert gaan wij (mijn Hongaarse vrouw en ik) in september langs, als wij op weg zijn naar Sibiu (Hermannstadt). De begraafplaats zullen wij niet vergeten!

   In Servie heeft het meesturen van 15 euro geen resultaat opgeleverd. Vanuit Hongarije is het grensgebied (waar het om gaat) redelijk goed te bereiken, dus daar gaan wij dit jaar ook eens langs; ik ben geregeld in Budapest.

   Gelukkig is mijn Nederlandse onderzoek eenvoudiger verlopen! Wat zijn wij gezegend.

Vriendelijke groet,

Willem Morel v.Mourik